Verzekeraars mogen geen ander bedrijf uitoefenen dan het verzekeringsbedrijf . De achterliggende reden hiervoor is dat nevenactiviteiten geen risico's voor de soliditeit van de verzekeraar mogen inhouden. Polishouders mogen geen financieel nadeel ondervinden van het feit dat een verzekeraar nevenactiviteiten verricht.
Uitgangspunt
Het uitgangspunt om aan dit wettelijke regime praktische invulling te kunnen geven is dat de verzekeraar zijn activiteiten organisatorisch, bestuurlijk en financieel te allen tijde zodanig moet vormgeven dat de daaruit voortvloeiende risico’s beperkt blijven. Ook mogen de activiteiten geen onacceptabel risico voor de polishouders inhouden. Daarbij dient de verzekeraar genoegzaam aan DNB aan te tonen dat de risico’s, verbonden aan de onderscheiden activiteiten voldoende zijn geborgd.
Wat verwacht DNB?
Uitgangspunten van DNB bij al dan niet toegestane activiteiten door zorgverzekeraars zijn o.a.:
Zorgaanbod binnen de entiteit van de verzekeraar is toegestaan als naturaverstrekking aan uitsluitend de eigen verzekerden. In beginsel is dit geen nevenactiviteit.
- Deelnemingen van een verzekeraar in een zorginstelling worden benaderd als belegging. Hiervoor gelden dus ook dezelfde eisen met betrekking tot de beheersing en wettelijke voorschriften (o.a. spreidingsregels).
- Bedrijfsactiviteiten moeten zich beperken tot de eigen verzekerden. In beginsel beschouwt DNB het op structurele basis optreden ten behoeve van niet-eigen verzekerden als verboden nevenbedrijf.
- Directievoering over en exploitatie van andere ondernemingen is toegestaan, mits dit gebeurt ter ondersteuning van de hoofdactiviteit verzekeren. Dit moet statutair zijn vastgelegd.
- Bij het verlenen van zorg door een verzekeraar moet de verzekeraar op directieniveau voldoende inhoudelijke kennis van het zorgaanbod bezitten. Dit, als één van de maatregelen om risico’s te beheersen.