De wetgever vindt dat ondernemingen van verschillende omvang bij eenzelfde overtreding op een gelijkwaardige wijze in hun financieel belang moeten worden getroffen. Daarom wordt gekeken naar draagkracht. Ook bij natuurlijke personen vindt een draagkrachttoets plaats.
Elementen ter bepaling van de draagkracht kunnen zijn: eigen vermogen, balanstotaal, omzet, winst- en verliesrekening, en de soliditeit en liquiditeit van de instelling. Bij natuurlijke personen zal moeten worden gekeken naar inkomen, vermogen, schulden, periodieke lasten en overige persoonlijke omstandigheden. Het is aan de overtreder om de nodige informatie te verschaffen omtrent zijn draagkracht.